تاریخ : جمعه, ۲۰ مهر , ۱۴۰۳ Friday, 11 October , 2024
7
مدرس نهج البلاغه مطرح کرد:

۱۱ راهکار نهج البلاغه برای تحقق شعار سال ۱۴۰۳

  • کد خبر : 853
  • ۰۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۱۳:۵۶
۱۱ راهکار نهج البلاغه برای تحقق شعار سال ۱۴۰۳

به گزارش خبرگزاری حوزه از مشهد، حجت الاسلام ایمان شکیبایی طی سخنانی در جمع برخی از تولیدکنندگان و کارآفرینان به تبیین ١١ راهکار نهج‌البلاغه در راستای تحقق شعار سال پرداخت و گفت: سالهاست که مسأله اقتصادی جامعه یکی از مهم ترین دغدغه های رهبر معظم انقلاب است و این مهم در نامگذاری سال‌های متمادی توسط معظم له […]

به گزارش خبرگزاری حوزه از مشهد، حجت الاسلام ایمان شکیبایی طی سخنانی در جمع برخی از تولیدکنندگان و کارآفرینان به تبیین ١١ راهکار نهج‌البلاغه در راستای تحقق شعار سال پرداخت و گفت: سالهاست که مسأله اقتصادی جامعه یکی از مهم ترین دغدغه های رهبر معظم انقلاب است و این مهم در نامگذاری سال‌های متمادی توسط معظم له ملموس است و هرکسی در حدّ توان خود در راستای تحقق شعار سال باید تلاش کند، حقیر هم راهکارهایی را با محوریت نهج البلاغه در راستای تحقق منویات حضرت آقا تقدیم مخاطبین محترم می کنم.

وی افزود: نهج البلاغه راهکارهای بسیار عالی را مطرح کرده، که بخشی ناظر به وظیفه مسئولان و بخشی دیگر ناظر به عموم مردم و خصوصاً نیروهای رقیب داخلی است. امیدوارانه عرض می کنم با تمسّک به راهکارهای نهج البلاغه؛ قطعاً جامعه اسلامی، به نقطه پیروزی مطلوبی در زمینه جهش تولید با مشارکت مردم خواهد رسید.

مدرس نهج البلاغه در ادامه به تشریح همین راهکارها پرداخت و ابراز داشت: برای اینکه شهروندان شرائط موجود جامعه و نقشه های دشمن را درک کرده و میدان را رها نکنند، لازم است حاکمان و دولتمران بی تعارف حقایق جامعه را مطرح کنند و با مردم رو در رو سخن بگویند. امیرالمؤمنین(ع) این را در نامه ۵٣ به مالک اشتر، اینگونه دستور فرمودند:خود را از مردم پنهان مدار “فَلا تَطُولَنَّ احْتِجابَکَ عَنْ رَعِیَّتِکَ” و نیز طی بخشنامه ۵٠ به دیگر کارگزاران دستور فرمود:چیزی را از مردمان تان مخفی نکنید مگر اسرار نظامی؛ “اَلا وَ اِنَّ لَکُمْ عِنْدی اَنْ لا اَحْتَجِزَ دُونَکُم سِرّاً اِلاّ فِی حَرْبٍ”

وی افزود: بدون تعارف طبق نظر کارشناسان، ما در این بخش که رسانه و ارتباط با مردم است، متاسفانه موفق نبوده ایم.

پژوهشگر نهج البلاغه ادامه داد:توجه جدّی دولت به قشر آسیب پذیر جامعه مانندخانواده های ضعیف و یا غیر شاغل و یا بی سرپرست و حتی به تعبیر امیرالمؤمنین(ع)؛ بیوه زنان، مساله مهم بعدی است که امام در نامه اش به زیادبن ابیه، نامه ٢١، این نمونه هارا تصریح نمود: “أنت متمرّغ فی النّعیم تمنعه الضّعیف و الأرملة”

وی گفت: نکته سوم ناظر به لزوم جلوگیری از به وجود آمدنِ روحیه ی مخالفت و معاندت در بخشِ اقلیتی جامعه است، زیرا تحقیر روانی آنان، مظلوم نمائی شان را در پی خواهد داشت و می تواند در مواقع بحرانهای اقتصادی، خطر آفرین شود، لذا امام(ع) در نامه ١٩دستور به مدارا با این اقشار جامعه را، می دهد؛ “لان یدنوا لشرکهم ولاان یقصوا”

حجت الاسلام شکیبایی با اشاره به این که توجه به رأی و نظر مردم و احترام به رأی و برگزیده اکثریت جامعه، راه دیگر فائق آمدن بر مشکلات جامعه است، خاطرنشان کرد: حضرت علی(ع) با قاطعیت در نامه ۶ می فرماید:چه آنان که رأی دادند و چه آنانکه ندادند، حق تعدی ندارند …”لم یکن للشاهد ان یختار و لاللغائب ان یرد” و این تعدّی را امام(ع) در تاختن بر دولتِ حاکم، معرفی نموده و لذا مانند طلحه و زبیر را به؛ “وجیف و عنیف” یعنی؛ تاختن و فشار آوردن، معرفی کرد و امام(ع) در اولین نامه نهج‌البلاغه، نتیجه این تاخت وتاز وفشارِ به دولت را، حمله به ستون خیمه نظام معرفی می کند؛ “قامت الفتنه علی القطب”

وی ادامه داد: حاکمیت و دولت نباید نسبت به تحرّکات مخالفان خود در استانهای غیر مرکزی، مماشات کند و یا بی خیال باشد؛ دستورامام(ع) در نامه ٨ به هماهنگی همه مسئولین با دولت مرکزی است و در غیر آن، دستور به برکناری افراد ناهماهنگ می فرماید؛ “فَاحْمِلْ …عَلَی اَلْفَصْلِ وَ خُذْهُ بِالْأَمْرِ اَلْجَزْمِ ثُمَّ خَیِّرْهُ بَیْنَ حَرْبٍ مُجْلِیَةٍ أَوْ سِلْمٍ مُخْزِیَةٍ…

وی افزود:باید در داخل دولت، بین نیروها و تیم های دولتی، هماهنگی کامل برقرار بوده و جملگی تحت شرح وظائف مشخص به مسئولیت خود پای بند و جدّی باشند. از دیدگاه امام(ع) در نامه ۴ کسانی که اهل پیکار و میدان داری نیستند؛ بهتراست درخانه بنشینند!
“فانهد بمن اطاعو الی من عصاک و استغن…فان المتکاره مغیبه خیر من مشهده “

استاد حوزه و دانشگاه بیان داشت: توجه ویژه به برخی استانهای استراژیک و یا مراکزی که زمینه فتنه انگیزی از سوی دشمن، در آنها بیشتر دیده می شود. امام(ع) در این مورد در نامه ١٨، دستور به احسان و رفع نگرانی های مردمان آن شهرها را دارند؛ “فحادث اهلها بالاحسان الیهم” ..

وی همچنین بر اهمیت نظارت قوی بر بازار از نگاه امیرالمؤمنین(ع) تأکید کرد و گفت: امام(ع) هم خود مسئولین را رصد می کند و هم مستقیم وارد بازار شده و از نزدیک کسبه و اجناس و نرخ را نظارت می فرماید. از سویی در نامه ۴٠ صریحاً به یکی از مسئولین نوشتند؛ حساب وکتابت را فوری ارسال کن ” فَارْفَعْ اِلَیَّ حِسابَکَ”.و از سوی دیگر خود وارد می شود؛ از امام باقر(ع) منقول است:امیرالمومنین(ع) هر صبح در بازار کوفه می گشت و اگر کم فروشی یا متقلبی را می دید با تازیانه ای که در دست داشت، تنبیه می کرد. روزی اصبغ بن نباته به حضرت عرض کرد:شما در خانه بنشینید و من این کار را انجام می دهم، حضرت فرمود: «ای اصبغ برای من خیرخواهی نکردی».

مدرس نهج البلاغه افزود: جالب اینجاست در کتاب انساب الاشراف آمده است که گاهاً برخی را در بازارهای تخصصی مانند بازار قصابان، بازار خرمافروشان، بازار ماهی فروشان و بازار شترفروشان و صرافی ها و بزازی ها و…برای نظارت می فرستد. در تحف العقول آمده است که ابن عباس را به عنوان قاضی و ناظر در بصره مأمور فرمود و علی بن اصمع را بر بارجاه مأمور کرد و نسبت به قیمت اجناس هم؛ در نامه ۵٣به مالک اشتر دستور نظارت مستقیم بر قیمتهای بازار می دهد.

حجت الاسلام شکیبایی همچنین ابراز داشت: در مواجهه با فرصت طلبان و مفسدان اقتصادی؛ نهج البلاغه سخن ها دارد که خلاصه آن در این سه بخش است:
اول؛ تهدید جدی نسبت به خائنان بیت المال، و خود امام بیشترین و شدیدترین تهدیدات را در نامه ٢٠ نسبت به اینان دارد؛
إِنِّی أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً صَادِقاً لَئِنْ بَلَغَنِی أَنَّکَ خُنْتَ مِنْ فَیْ ءِ الْمُسْلِمِینَ شَیْئاً صَغِیراً أو کبیراً لَأشُدَّنَّ علیکَ شَدَّةً تَدَعُکَ قلیلَ الوَفْرِ ثقیلَ الظَّهْر…
دوم؛ برخورد جدّی با مفسدان اقتصادی در حدّی که بالاتر از برخوردهایی است که با دشمن خونی در میدان جنگ می شود، چراکه سوداگران و فتنه انگیزان میدانهای اقتصادی با رفتار غیر انسانی شان منجر به نابودی کشور می شوند که حضرت در نامه ٢٩ فرمود: “فان خطت بکم الامور المردیه و سفه الاراء الجایره… ه. لاوقعن بکم وقعه لایکون یوم الجمل”
سوم؛ در این برخورد شدید با مفسدان اقتصادی، باید کاملاً بدون تبعیض و تفاوت بوده باشد و وابستگی های قومی و جناحی آنان اصلاً مورد لحاظ قرار نگیرد، امیرالمومنین(ع) در این راستا با کسی تعارف ندارد و در نامه ۴١ باقاطعیت می فرماید:اگر حسن وحسین هم(معاذالله) آلوده به چنین فسادی شوند با آنان هم اینچنین خواهم بود؛ “ارْدُدْ إِلَی هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ أَمْوَالَهُمْ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ ثُمَّ أَمْکَنَنِی اللَّهُ مِنْکَ لَأُعْذِرَنَّ إِلَی اللَّهِ فِیکَ وَ لَأَضْرِبَنَّکَ بِسَیْفِی الَّذِی مَا ضَرَبْتُ بِهِ أَحَداً إِلَّا دَخَلَ النَّارَ وَ وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ فَعَلَا مِثْلَ الَّذِی فَعَلْتَ مَا کَانَتْ لَهُمَا عِنْدِی هَوَادَةٌ…”

وی افزود: در کتاب معالم قریه آمده است:خودِ ایشان وقتی شنید یک مسئول تیم اقتصادیش به نام علی بن هَرَمه رشوه گرفته، به قاضی اهواز رفاعه نوشت او را دربند کن و در روز جمعه شلاق بزن.

مدرس نهج البلاغه افزود:به نظر می رسد که قوه قضائیه در راستای جهش تولید با مشارکت مردم مسئولیت سنگینی دارد.

وی در بیان نکته بعدی به مساله جابجایی مسئولیت ها ومسئولین اشاره و خاطرنشان کرد:امیرالمؤمنین(ع) وقتی ابن ابی سلمه را از حاکمیت بحرین با قاطعیت برداشت، در نامه ۴٢ نوشت که مدیریت شما مورد قبول است اما دوست دارم کنارم در سفر به شام باشی؛ “زَعْتُ یَدَکَ بِلاَ ذَمٍّ لَکَ وَ لاَ تَثْرِیبٍ عَلَیْکَ فَلَقَدْ أَحْسَنْتَ اَلْوِلاَیَةَ وَ أَدَّیْتَ اَلْأَمَانَةَ فَأَقْبِلْ غَیْرَ ظَنِینٍ وَ لاَ مَلُومٍ وَ لاَ مُتَّهَمٍ وَ لاَ مَأْثُومٍ فَلَقَدْ أَرَدْتُ اَلْمَسِیرَ إِلَی ظَلَمَةِأَهْلِ اَلشَّامِ وَ أَحْبَبْتُ أَنْ تَشْهَدَ مَعِی” و گاهی به خاطر ضعفهای مدیرانش دست به تغییر می زد، نامه ٣۴ را ملاحظه بفرمایید، محمدبن ابی بکر را از مصر برداشت چون توانایی اداره آن مجموعه بزرگ را نداشت و البته خوشایند محمد هم این تغییر مدیریت نبود؛ بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِی مَوْجِدَتُکَ مِنْ تَسْرِیحِ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِی مَوْجِدَتُکَ مِنْ تَسْرِیحِ الْأَشْتَرِ إِلَی عَمَلِکَ…وَ لَوْ نَزَعْتُ مَا تَحْتَ یَدِکَ مِنْ سُلْطَانِکَ- لَوَلَّیْتُکَ مَا هُوَ أَیْسَرُ …

وی به عنوان واپسین نکته با بیان این که باید برنامه های اقتصادی دور از تنگ نظری و فردگرائی باشد، اظهار داشت: امیرالمومنین(ع) هرگونه استبداد رأی و خِرَدفردی را در امور عمومی مردم، تخطئه نموده. در نامه ۵ نامه به اشعث بن قیس، استاندار آذربایجان نوشتند: مسئولیت؛ امانتی است بر گردن تو که باید پاسخگو باشی وحق نداری به ملّت استبداد ورزی و خودسرانه تصمیم بگیری یا بدون در دست داشتن سندی اطمینان بخش، به کار مهم و خطیری دست بزنی. “لَیْسَ لَکَ اَنْ تَفْتاتَ فی رَعِیَّةٍ وَلاتُخاطِرَ اِلاّ بِوَثیقَةٍ”.لذا مشارکت مردمی را باید لحاظ نمود.

منبع: خبرگزاری رسمی حوزه

لینک کوتاه : https://nahj-esf.com/?p=853

برچسب ها

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.